ÇOCUKLUK

İnsanın vatanı neresidir? Dikenli tellerle çevirdiğimiz toprağımız mı? Askerlerimizle koruduğumuz sınırlarımız mı? Bence asıl vatan “çocukluğumuzdur”.

Çocukluk; değişmemiş, el değmemiş,  masum düşüncelerin-eylemlerin merkezidir. Tüm duygularımızın bozulmadan en saf halini saklayan yerdir. Kaygılardan uzak sevinçlerin, ekili olduğu topraklardır. Dünya telaşına dalmadan, kainatı hayranlıkla izleyebildiğimiz yurdumuzdur. Her güne umutla uyanabildiğimiz, cesaretle tüm güzelliklerin tadına varabildiğimiz; evimiz…

Ve ben umuyorum ki; bedenimiz  yaşlansa da ruhumuz çocukluğumuza hep dokunabilsin. Dokunsun ki o hoş kokulu topraklardan ellerimize bulaşan ne varsa, bugünümüzü de güzelleştirsin…