KELİMELER SİHİRDİR

Kelimeler, ruhun ve düşüncelerin dışa vurumudur. Ruhta beliren olumlu olumsuz tüm duyguları sözcüklerle aktarırız. Zihnimizden yansıyanlar da dudaklarımızdan dökülüverirler. İşte bu yüzden; kelimelerin çok etkili olduğuna inanıyorum. Tıpkı Einstein ve Ghandi gibi.

Sizlere kelimelerin ne kadar etkili olduğuna dair çocukların üzerinden bir örnek vereyim. . Bildiğiniz gibi çocukları “yaramaz”, “inatçı”, “kavgacı” gibi olumsuz etiketlememek gerek. Çünkü sürekli çocuğa “Çok yaramaz. Bizi hiç dinlemez.” Denilince bir müddet sonra bu cümleler, çocuğun alışkanlığına dönüşüyor. Hatta büyüdükçe karakteri oluyor. Ayrıca kısır döngüye de giriyoruz. Yani yaramaz dedikçe yaramaz oluyor ve yaramazlık yaptıkça da söylenmeye devam ediyoruz.

İnsanlarla ilişkilerimize bakarsak da kelimelerin etkisi büyük.  Örneğin bir kişi hakkında sürekli kötü cümleler kurulan,  dedikodu yapılan ortamda bulunuyorsak;  zamanla o insana karşı önce düşüncelerimiz değişiyor. Sonra da davranışlarımız. Tam tersi durumda da,  güzel cümlelerle bahsettiğimiz kişilerle de ilişkimiz derinleşiyor. Bağımız kuvvetleniyor.

Peki sözcüklerin kendimize etkisi oluyor mu? Tabi ki. Kendimize sürekli verdiğimiz telkinlerin hayatımıza etkisi büyük. Mesela “Kendimi geliştirmeyi severim”  diye düşünüyor ve bunu dillendiriyorsak; önümüze açılan tüm kapıları çalmaya meyilli oluyoruz.  Kendimizi şanssız olarak atfediyorsak; en küçük tersliklerde bile dünya başımıza yıkılıyor. Muhtemelen yaşadıklarımız başkalarının da başına gelen şeyler. Fakat biz durumu kendimize özel kılıp, isyana bile sürükleniyoruz. Olumsuzluklarla başa çıkmak yerine, kendimize acımayı seçiyoruz.

Bir de Rabbin gönderdiği Kur’an var ki; o da harflerden, kelimelerden oluşuyor. Fıtratı bilip yaratan biliyor ki insan konuşmaya, anlamaya ve anlaşılmaya muhtaç.

Bu yüzden diyorum ki kelimeler sihirdir ve sihir dudaklarımızın ucundadır.  Sırf bu yüzden bin düşünüp, bir söylemek gerekir. Bunu başarabilmek ümidiyle…

 

NEDEN KIYMETLİLER?

“Bir kişi bizim için neden kıymetlidir ?“  Hiç düşündünüz mü? Bu sıralar benim aklıma bu soru çok geliyor.

 Ben kişilerin nezdimizdeki değerini arttıran şeyin “emek” olduğunu düşünüyorum. İnsanlara ne kadar çok emek veriyorsak o kadar kıymetli oluyorlar. 

Her ilişki ilmek ilmek örülüyor ve bir bebek gibi bakıma ihtiyaç duyuyor. Bu dostlukta da arkadaşlıkta da evlilikte de geçerli bence. Mesela bir evladın bu kadar değerli olmasının nedenini; doğum için çekilen fiziki acılardan, bölünen uykulardan ya da yarıda kesilen tatlı sohbetlerden olduğunu düşünüyorum. Bir dostu kıymetlendirense; yoğunda olsak dertleriyle dertlenmek ve ya sevinçlerini paylaşmak, kısıtlı zamanda bile fırsat oluşturup konuşup, görüşmek… Karşılıksız aşklar için bile harcana sayısız dakika, emektir bana göre.

Mina Urgan’ın “Bir Dinozorun Anıları” kitabında Bazen bir kaldırımdan karşı kaldırıma geçmeye üşendiği için, nice dostlar yitirdiğini söyler.Çok severim bu cümlesini. Bir de der ki “ Aşk ilişkilerinin çapraşık olduğu sanılır. Oysa bütün insan ilişkileri, aile ilişkileri, dostluk ilişkileri de aynı derece çapraşıktır. Dostlar birbirlerine özen göstermezlerse aşk gibi, kolayca yara alır. “

Velhasılıkelam;  emek sıradan bir insanı ,o kişiyle kurduğumuz bağı ziyadeleştirir. Tanıdığı arkadaş, arkadaşı dost kılar. Bu sebeple her kim için çaba harcıyorsak; yanımıza can, derdimize derman olması dileğiyle….