Başlığımıza dönecek olursak... Dün bir mektup yazarken fark ettim. Yazıya dökünce insan daha iyi anlıyor iç dünyasını. Eski anılardan bahsediyordum mektupta. Meğer öğrenciliğimi yaptığım şehri ne kadar özlemişim . Yürüdüğüm düz sokaklar hayal hayal geçti gözümün önünden. Sıkış tıkış bindiğim otobüs, arkadaşlarımla sınıfta yaptığımız sohbetler... Zaman insan yaşarken hızla geçiyor da, geriye dönüp baktığında kıymete biniyor her şey. Sadece anılarda değil uzun süredir dinlemediğiniz müzikler, okuduktan sonra elinize almadığınız kitaplar, izleyip etkilendiğiniz filmler, yüzünüzde haylaz gülümsemeler barındıran çocukluk fotoğraflarınız da zaman yolculuğuna çıkarıyor insanı...
Kısacası eskiler güzeldir, eskileri karıştırmak daha güzeldir. Gerçi bilirsiniz, herkes bilir...
Gayet güzel bir başlangıç olmuş.
YanıtlaSilYolun açık olsun.
Teşekkür ederimm :) Ayrıca senin gibi başarılı bulduğum bir blogerın yorumu beni çok mutlu etti :)
Sil2. paragrafın nefis yaaaa :) you know, everybody knows :) hoşgeldiiiiiin. görüşürüüüüz :)
YanıtlaSilçok teşekkürlerr ve hoş buldukk :))
Sil