Bu aralar tamamen kış moduna büründüm. Çok da mutluyum. Kışın sakin sakin yapılacak ne güzel şeyler varmış. Bu yıl daha iyi anlıyorum. Hayat telaşım azaldığından, bulunduğum yerin sosyal yaşam kısıtlılığından sanırım kış geceleri bana eskiye göre daha uzun geliyor. Bende uzun kış gecelerini değerlendirmek için alıyorum elime örgümü. Tabi kahvem, çayım da yanımda. Oh şöyle sıcacık :) Bir çok zaman bir dram filmi izleyip salya sümük ağlarken örgüme devam ediyorum. Tam ev hanımı gibi oldum. Ağlak ev hanımı :))
Örgü demişken örgüm, hiç ilerlemiyor. İlerlediğim kadar söktüğüm için bir arpa boyu yol alamıyorum ama bir kaç yıl sürse bile azimliyim, bitireceğim. Düşündüğüm kadar kolay değilmiş ne yapayım.
Bu uzun kış gecelerini nasıl değerlendirsem diyenler için örgü harika bir uğraş. Tam bir kış etkinliği. Kafa dağıtmak isteyenlere de antidepresan etkisi yaptığını söylemek isterim.Rahatlatıyor gerçekten. Tabi 10500 defa söküp söküp örmezseniz. Ben çok yanlış örünce sinir stres sahibi oluyorum da. Neyse yine de güzel şey örgü örmek, ortaya el emeği bir ürün çıkarmak. Lafı çok uzatmadan bağımlılık yapan örgüyü herkeslere tavsiye ediyorum.
Örgü örenlere, örmek isteyenlere çaylar da benden olsun. Hadi gene iyisiniz :)
Beatrice Potter'a taparım, o güzelim çizimlerinden birini kontrol panelime taşındığın için müthiş minnettarım sana!
YanıtlaSilBeatrice Potter'ı tanımıyordum ama senin sayende tanımış oldum. Ben teşekkür ederim sana :)
Sil