Unutulan Hayaller

"Bir varmış bir yokmuş. Eski zamanlarda çok büyük bir ormanda bir tilki  yaşarmış.Bu tilkinin de çok sevdiği bir kurbağa arkadaşı varmış..." diye başlardı hikayelerim.Tatil için ailecek yollara düştüğümüzde, bit kadar arabada kardeşimle yapacak iş bulamayınca en son ona hikaye anlatmaya başlardım. Küçüktük o zamanlar. Hepimizin vakti birbirine uyardı.Tatile ailecek birlikte çıkılırdı.Kardeşim kucağıma uzanır sadece hikayeyi dinlerdi. Benim beynimde tilkiler,kamburlu fareler, kör kaplumbağalar cirit atarken hikayelerde ağzımdan dökülüverirdi. Çok da eğlenceli şeyler çıkardı ortaya.O zamanlar başladı bu hikaye türetme merakı sonra daha değişik alanlara dağıldı gitti.

Üniversitede ödevler için mecburiyetten hikayeler yazıp, şarkılar uydururken de bu eğlencemin çok yararını gördüm. Baktım bu işten zevkte alıyorum -Dünya da en çok satış yapan kitaplardan birinin bir çocuk kitabı olması da beni hayrete düşürmüştü- Derken derken karar vermiştim bir çocuk kitabı yazacaktım.Belki birde çocuklar için şarkılar yazardım. Neden olmasındı? Kitabım için karakterlerimi bile bulmuştum.Sonra ne  oldu? Raflarda kitabımı görmediğinize göre durum anlaşılıyordur sanırım. Hayat telaşı,  sınavlardı derken unuttum gitti. Bu hayal  günlük koşuşturmacalarım arasında kayboldu zihnimden. 

Geçen izlediğim bir dizide başrol, uzun çabalar harcayıp  bir kitap  yazıyordu. Bu kurguyu izlerken yıllar önce zihnimin derinliklerine ittiğim hayal gün yüzüne çıkıverdi."Ne oldu da unuttum bu isteğimi? Bu kadar mı önemsizmiş benim için?" diye düşündüm.Düşündüm de üzüldüm sonra.

Şimdilerde ise hiç bir şey için geç kalmadığıma karar verdim. Unuttuğum hayalimi gerçekleştirmek için tekrar uğraşmak istiyorum. Kardeşime anlattığım hikayelerimi bir çok çocuğun dinlemesi ne hoş olur demi ama. Belki siz bile alır elinize şöyle bakarsınız. "Aaa bu Bilirsin'in kitabı mı?" filan dersiniz. Bende mutlu olurum vesselam :)