Bir Adım ve Bir Adım Dahaaa

Derler ki bir insana kimin ismi veriliyorsa o insan, ismini aldığı kişinin 7 özelliğini alırmış. Ben ismimi anneannemden almışım. Çok severim kendisini. Onun bir kaç özelliğini almışım gerçekten. Anneannem, içi daraldığında yürümeyi ve etrafta gezinmeyi sever. Ben de içim daralırsa yollara düşerim. Yürümeye başladığımda kendime dur demeden saatlerce yürürüm.Bu sırada etrafa bakınırken aylaklık edebilirim ya da ciddi bir tempoyla sporculara taş çıkartabilirim. Yürürken hava biraz  rüzgarlıysa, hafiften de güneş vuruyorsa keyfime diyecek olmaz. 

Bugün rotamı farklılaştırarak çok değişik bir yol çizdim kendime.Yakın arkadaşımla ani bir karar vererek bir dağa tırmanmaya karar verdik. Dağları ne kadar sevdiğimi şurada anlatmıştım. Haşmetli kaya parçaları uzaktan tırmanılması kolay yapılar olarak görülüyor. Tamamen kandırmacaymış meğer. Tırmandıkça daha çok yoruluyorsunuz.İşte o zaman göründüğü gibi kolay olmadığını iyice anlıyorsunuz.Yükseldikçe manzara da değişiyor. Her şey küçülürken siz mutluluktan kahkahalar atacak seviyeye geliyorsunuz. Yani bende ki etkisi böyle oldu. Ağzım kulaklarımdaydı. Bir şeyler başarma hissi çok güzeldi. Ne yalan söyleyeyim bu yüksekliklere herkesin çıkamayacağını düşününce biraz daha mest oldum.

Böyle anlatınca harika tabi ama tehlikeli yönlerini de var. Tırmandığın yerden inememek  çok büyük bir dertmiş. Çoban köpekleriyle karşılaşmak da büyük korku sebebi.Tepeden yuvarlanan taşlardan hoplaya zıplaya kaçarken adrenalinim tavan yaptı mesela. Hatta bir ara yürüyerek çıktığımız dağdan, helikopterle indirmek zorunda kalacaklar diye düşünmeye başlamıştım.  :))  

Bu kadar korku dolu anları yaşamış olsam da o kadar eğlendim ki bir daha gitmek istiyorum. Değişik bir tutku oldu sanırım. Hani ölmeden önce yapılacaklar listesi vardır ya size tavsiyem kendi listenize dağ yürüyüşünü de ekleyin. Çok eğleneceğinizi garanti ediyorum. Nokta :))