27 Mart 2015 Cuma

ÖZLEMLER BİRİKİR KAVANOZUMDA

   Hiç özlemediğim kadar özlüyorum denizi bu aralar. Pek sevmem aslında denize girmeyi. Yılda bir defa tenime değerse tuzlu su o benim için bir sene yeter de artar bile :) Ama denizi izlemeyi severim hem de çok. Bir de denize karşı bağırmayı içimdekileri sayıp dökmeyi ve arkadaşlarımla eskilerden kalan şarkıları söylerken attığımız kahkahaları...

    Belli ki deniz de özlemiş beni :) Böyle aklıma geldiğine göre telepatik bir şey olsa gerek. Kalp kalbe karşı meselesi gibi hani. Uzun zaman göremeyeceğim yine de. O beni, ben onu özlemiş olsam da.

 Neyse özlemlerimi biriktireyim, sahilden topladığım deniz kabuklarını koyduğum kavanozumda.Denizde beni özlediği her an bir deniz kabuğu bırakır kumsala. Gidince onun özlemini de alıp yanıma yine gelirim denizsiz, büyük dağlarla çevrili küçük dünyama. Sonra özlemler tekrarlar ve dolar deniz kabuklarıyla kavanozum... 

4 yorum:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...