DAĞLARI NE ZAMAN SEVDİM?

 Deniz kenarında büyüdüm ben. Evim denize 15-20 km uzaklıkta. Görmesem de deniz hep hissettirir kendini. Yazın nemden boğulursun mesela ama yine de ona koşarsın serinlemek, azıcık nefes almak için. Kışında soğuktan korumak için sarıp sarmalar seni. Denizellik etkisi diyor buna coğrafya. Şimdi böyle anlatınca Allah'ın şefkatini gösteren harika bir coğrafi unsur değil mi sizce de ? Bende yazarken fark ettim :)
  Peki dağlar nereden çıktı?
 Şöyle ki ; uzun yıllar deniz kenarında yaşadım sonra denizden oldukça  uzak, denizin d' sini göremeyeceğim bir yere geldim. Burada öyle çok dağ var ki, kendimi küçük bir kasede gibi hissediyorum bazen. Kasenin dibini bilirsiniz küçüktür,daracıktır. Burada da küçük düzlük bir yer bulmuşlar orada yaşamaya başlamışlar. Yaşadığım yerde gözünüzün alıp alabileceği tüm şey, dağlar. Önüm arkam sobe der gibi :) Her yer alabildiğince büyük, gökyüzünü delip geçen, insanı heybetiyle hayran bırakan, aynı zamanda insanın içine garip bir korkuda salan koskocaman kaya parçalarıyla kaplı. Deniz gibi sarmasalar da sizi  kendinizi iyi hissetmenizi sağlayan farklı bir yapıdalar.
 Bu günlerde dağların arasından kısa süreli de olsa çok fazla seyahat ediyorum ve doyasıya dağları izliyorum. İzledikçe onları daha fazla seviyorum sanırım. Artık dağlara bakarken garip bir huzur buluyorum. Önümüz kış hele ilkbahara doğru penceremden daha çok dağları seyredeceğim inşallah ve muhtemelen onları daha çok seveceğim.
Size tavsiyem etrafınızda dağlar varsa o heybetli kaya parçalarını seyredin. Belki sizde onları seversiniz ve huzuru dağları seyretmekte bulursunuz :)